Verzilting van de Rijn-Maasmonding neemt toe met zeespiegelstijging (ZSS) en afnemende rivierafvoer. Met deze studie geven we inzicht in de mate van zoutindringing als gevolg van deze klimaat-factoren en wat dit betekent voor de houdbaarheid van de strategie die ten grondslag ligt aan de Klimaatbestendige Zoetwatervoorziening Hoofdwatersysteem (KZH).
Binnen de systeemverkenningen van het Kennisprogramma Zeespiegelstijging (KP ZSS) wordt de houdbaarheid en oprekbaarheid va de voorkeursstrategieën voor water-veiligheid, zandige kust en zoetwater in het Nederlandse hoofdwatersysteem onderzocht. De kernvragen zijn: wat zijn de effecten van extreme zeespiegelstijging op het hoofdwatersysteem? En hoe effectief kunnen we deze effecten het hoofd bieden met de huidige strategieën en maatregelen?
In deze studie is de zoutindringing in de Rijn-Maasmonding (RMM) onderzocht door toenemende ZSS en afnemende rivierafvoer. In deze studie zijn verschillende 3D-berekeningen (D-Hydro) uitgevoerd waarin gevarieerd is in randcondities zoals ZSS, NWW-afvoer en windopzet. Voor de Hollandsche IJssel en Lek is daarnaast gevarieerd in het surplus (netto-afvoer: toevoer minus onttrekkingen). De resultaten van de berekeningen brengen in beeld bij welke combinatie van ZSS, NWW-afvoer en andere randcondities verzilting voor een innamelocatie optreedt, en bij welke condities systematische veranderingen optreden.
Op basis van deze 3D-berekeningen is in combinatie met de KNMI’23-scenario’s de herhalingstijden van overschrijdingsduren bepaald. Deze resultaten geven inzicht in de houdbaarheid van de KZH-strategie bij zeespiegelstijging en een afname in rivierafvoer. Daarnaast is gekeken naar oprekbaarheid van deze strategie door bijvoorbeeld meer afvoer over de Hollandsche IJssel en Lek te sturen.
