Voor het (her)verzekeren van overstromingsrisico’s hebben verzekeraars een goed inzicht nodig in de cumulatie van overstromingsschade en plaatsgebonden overstromingsrisico’s. In opdracht van verzekeringsmaatschappij Zurich heeft HKV een nieuw overstromingsrisicomodel ontwikkeld dat hen dit inzicht geeft.
De kans op een doorbraak van een waterkering in Nederland is klein. Maar als het misgaat, zijn de gevolgen groot – ook voor de verzekeringswereld. Verzekeraars willen weten hoe groot een overstroming kan zijn en hoeveel objecten tegelijkertijd kunnen worden getroffen (cumulatie). Hiervoor is meer nodig dan de informatie die wordt gebruikt voor het normeren en beoordelen van waterkeringen.
Het één op één overnemen van deze gegevens leidt tot een onrealistische kans op een overstroming en dus tot een te hoog risico. Dit komt door drie onrealistische veronderstellingen: overstromingen van waterkeringen zijn onafhankelijke gebeurtenissen, noodmaatregelen beïnvloeden de overstromingskans niet en een overstroming is conservatief gedefinieerd als beginnend falen. Het gevolg van dit te hoge risico zijn te hoge herverzekeringspremies, risico-opslagen op vastgoedportefeuilles en/of te hoge bouwkosten.
HKV ontwikkelde een overstromingsrisicomodel dat gebaseerd is op realistische overstromingskansen die rekening houden met afhankelijkheid, reststerkte en noodmaatregelen. Het model geeft onder andere inzicht in de cumulatie van overstromingsschade en plaatsgebonden overstromingsrisico’s. Zurich heeft de uitkomsten gebruikt om de invloed van overstromingen op hun verzekeringsportefeuille te analyseren.
