Dit onderzoek presenteert een nieuwe aanpak van overstromingsrisico’s in Nederland voor ruimtelijke en financiële vraagstukken. De nieuwe aanpak is ontwikkeld omdat er vooralsnog geen samenhangend, consistent en realistisch beeld aanwezig was van deze risico’s vanuit nationaal perspectief. Tot dusver was de aanpak beperkt tot risico-inschattingen op dijkvak- en dijktrajectniveau.
De aanpak maakt gebruik van dezelfde (publiekelijk beschikbare) informatie over kansen en gevolgen van overstromingen als gebruikt worden rondom waterkeringenbeleid van de rijksoverheid en waterschappen. In onze aanpak wordt een correctie uitgevoerd omdat ons gebleken is dat veel uitgangspunten aan de voorzichtige kant zijn, zodat de overstromingskansen een veel te pessimistisch beeld geven. Het gaat dan om de faaldefinitie (wat is falen), systeemwerking (doorbraak bovenstrooms geeft reductie benedenstrooms) en noodmaatregelen (zoals zandzakken). Deze correctie is dus nodig omdat anders de kans op een overstroming door een doorbraak van een primaire keringen (te) hoog wordt ingeschat: deze kans zou dan veel groter zijn dan 1/10 per jaar in het huidige klimaat. Deze kans is niet realistisch want de laatste dijkdoorbraak van een primaire kering was in 1953 en sindsdien zijn allerlei dijkversterkingen uitgevoerd evenals ruimte voor de rivier. Een overschatting van de faalkansen heeft tot gevolg dat risico’s te hoog worden ingeschat voor ruimtelijke vraagstukken, verzekeringsoplossingen en investeringsbeslissingen over vastgoed en nutsvoorzieningen.
Het nieuwe model wat gebruik maakt van expertschattingen is beschreven in het onderzoeksrapport (link) en geeft inzicht in de frequentie en intensiteit waarmee gebieden en objecten getroffen worden door overstromingen. Het voorziet hiermee ook in de specifieke informatiebehoefte van ruimtelijke ordenaars, verzekeraars en investeerders in vastgoed en nutsvoorzieningen; zo kan voor overstromingen ook gekeken worden naar het gelijktijdig overstromen van objecten (met schadecumulatie tot gevolg), en naar informatie op microniveau, zoals realistische risicoprofielen per locatie. In de methode kunnen zowel neerslag als overstromingen worden gecombineerd.
